.

This lovely beastie is more fish than frog, as you can tell—it was a marine fish, 384-380 million years old, from Australia, and it was beautifully preserved. Gogonasus is not a new species, but the extraction and analysis of a new specimen has caused its position in the evolutionary tree to be reevaluated.

بازسازی دریای سیلورین. 

نمونه امروزی هورس تیل(دم اسب)

نمایی از جنگلهای دوره کربونیفر

کالامیتس

. کورداییت

لپیدودندرون

سیژیلاریا

یک سرخس امروزی

تازه ترین بررسی های دیرینه شناسان بر روی رد پای فسیل دایناسور های

کشف شده در کرمان احتمال وجود این نوع فسیل ها را در استان های مرکزی

کشور قوت بخشید.

ایران جزو مهمترین کشورهای فسیلی جهان است. از مناطق فسیلی ایران می

توان به ورزقان، کرمان و مراغه اشاره کرد. طی دو سال گذشته کارشناسان

ایرانی در مطالعات خود توانسته اند بقایای فسیل فیل عظیم الجثه ای را با بیش

از یک میلیون سال قدمت کشف کنند.

«امیر حسین کوکبی نژاد»، دیرینه شناس موزه تاریخ طبیعی ایران گفت: «

گسترش سنگواره ها و فسیل گیاهان منطقه فسیلی کرمان به مناطق مرکزی

ایران چون یزد، طبس و خراسان این احتمال را می دهد که رد پای این نوع

فسیل در مناطق مرکزی کشور وجود داشته باشد.»

او گفت: «وجود معادن زغال سنگ در استان های مرکزی این احتمال را قوت

می بخشد. همچنین با توجه به تغذیه دایناسور ها از گیاهان مشابه در آن دوره

در این مناطق این احتمال وجود دارد که این استان ها در 200 میلیون سال پیش

محل زیست دایناسورها بوده باشند.»

بررسی ها روی تازه ترین بررسی های دیرینه شناسان بر روی رد پای فسیل

دایناسور های کشف شده در کرمان احتمال وجود این نوع فسیل ها را در استان

های مرکزی کشور قوت بخشید.

ایران جزو مهمترین کشورهای فسیلی جهان است. از مناطق فسیلی ایران می

توان به ورزقان، کرمان و مراغه اشاره کرد. طی دو سال گذشته کارشناسان

ایرانی در مطالعات خود توانسته اند بقایای فسیل فیل عظیم الجثه ای را با بیش

از یک میلیون سال قدمت کشف کنند.

«امیر حسین کوکبی نژاد»، دیرینه شناس موزه تاریخ طبیعی ایران گفت: «

گسترش سنگواره ها و فسیل گیاهان منطقه فسیلی کرمان به مناطق مرکزی

ایران چون یزد، طبس و خراسان این احتمال را می دهد که رد پای این نوع

فسیل در مناطق مرکزی کشور وجود داشته باشد.»

او گفت: «وجود معادن زغال سنگ در استان های مرکزی این احتمال را قوت

می بخشد. همچنین با توجه به تغذیه دایناسور ها از گیاهان مشابه در آن دوره

در این مناطق این احتمال وجود دارد که این استان ها در 200 میلیون سال پیش

محل زیست دایناسورها بوده باشند.»

بررسی ها روی سنگواره ها در کشور های مختلف نشان می دهند که

دایناسورها در اواسط و اواخر“ تریاسه” ( دوره230 تا 235 میلیون سال قبل )

ظهور کردند. این جانوران تا 160 میلیون سال پیش به زندگی خود ادامه می

دادند تا اینکه در اواخر دوره “ کرتاسه “ مرگ و انهدام آن ها فرا می رسد اما

در ایران دوره کرتاسه و تریاسه شرایط زیستی برای این جانوران نامساعد بوده است.
او گفت: «بررسی بر روی فسیل دایناسور های کشف شده در کرمان نشان داد

که ، دوره ژوراستیک در ایران بویژه دوره ژوراستیک زیرین(180 تا 200

میلیون سال پیش) بهترین زمان برای رشد و نمو دایناسوراها بوده است. همین

مطالعات نشان می دهد که دوره های تریاسه و کرتاسه در ایران برای زندگی

دایناسورها به سبب پیشروی دریا و نامناسب بودن آب و هوا مساعد نبوده است.

همچنین این بررسی ها نشان داد که سازندهای شمشک و هوجک در ایران مساعد

زیست دایناسور ها بوده است. این مناطق در این دوره دارای آب و هوای گرم و

مرطوب بوده است. دایناسورها در این دوره از گیاهان «نهان زادان آوندی» و

باز دانگان تغذیه می کردند. رد پاهای این دایناسورها در ماسه سنگ های موج

دار کشف شده است.»